ein flott gut.
Eg hadde laga eit innlegg om skulestart. Om mi jenta som har fått begynt på skulen. Men det føltes feil å ikkje skrive noko meir.
For i helga har eg fått eit lite sår i hjerta. Det blør. Det blør for ein liten stor gutt. Ein storebror, ein sønn, ein mammas og pappas gutt som også skulle begynt på skulen. Han skulle stått mange ganger enda og heia på FK Haugesund. Han skulle vært med på så mykje meir.
Han har måtta kjempa sin egen kamp, kampen mot kreften.
Han har vært ein tapper og sterk gut. Men sjølv den sterkaste må av og til gi tapt.
Eg håper du har det godt nå, at kroppen din får kvila.
Kvil i fred veslegut.
Så vondt å høre. Tiden leger alle sår sier det, men det vil alltid være et arr igjen.
SvarSlettKlem
Så sårt. Uendelig sårt. Du skriver på en god måte, ikke for mye, ikke for lite.
SvarSlettKlem
Kom til å tenke på Inger Hagerups vuggevise:
SvarSlett"Natten kommer, svart og stor.
Alle ting blir borte.
Seil i mørke, lille jord,
med en liten gutt om bord,
i sin hvite skjorte"
For han seiler med oss videre, på en annen måte.